1.В данный период ребенок начинает осознавать и выражать собственное мнение. Отстаивание малышом своей точки зрения часто воспринимается как строптивость и непослушание, а между тем это очень ценный навык во взрослой жизни. Если родители не будут прислушиваться к мнению ребенка, а только требовать послушания и жестко пресекать попытки выразить свою волю – в будущем он будет не уверен в себе и безынициативен. При встрече с самоуверенным оппонентом он не сможет выразить и отстоять свою точку зрения, будет зависеть от мнения окружающих, а в потенциально опасных ситуациях не сможет сказать нет.
2.Основные пункты, по которым определяется, воспитание идет правильно или криво:
- Контакт с ребенком. Убежденность в том, что ребенок хороший всегда!
- Негатив только вынужденный, он не является типичным. Не бить! Понимать.
- Позитивное отношение преимущественно. Похвала
- Свобода есть!
- Эксперименты поддерживаются
- Ошибки ребенком допускаются, но исправляются (по мере сил) самим ребенком.
- Энергетика воспитателя
1. Այս ժամանակահատվածում երեխան սկսում է հասկանալ եւ արտահայտել իր սեփական վերաբերմունքը, պահպանելով երեխայի սեփական տեսակետը հաճախ ընկալվում է որպես համառություն եւ անհնազանդություն, եւ դա դեռ չափահաս հմտություն է հասունության մեջ: Եթե ծնողները չեն լսում երեխայի կարծիքը, այլ պահանջում են հնազանդություն եւ կոպիտ կերպով դադարում են արտահայտել իրենց կամքը, ապա ապագայում նա չի վստահ եւ բացակայում է նախաձեռնությունը: Երբ հանդիպում է ինքնավստահ հակառակորդի հետ, նա չի կարողանա արտահայտել եւ պաշտպանել իր տեսակետը: շրջակա եւ պոտենցիալ վտանգավոր իրավիճակներում չի կարող ասել ոչ:
7․Դաստիերակի ակտիվությունը
Հակոբ Հակոբյան 